,,Ik heb het altijd belangrijk gevonden zelf het tijdstip van mijn afscheid te bepalen. Dat anderen zouden zeggen ‘wanneer vertrekt die ouwe nu eindelijk’ wilde ik zeker voorkomen.”
Aan het woord is Bertus Hendriksen. De Otterloër neemt op de Algemene Ledenvergadering van donderdag 9 november, na een periode van 27 jaar, afscheid als voorzitter van SV Otterlo. Daarvoor was Hendriksen (65) nog acht jaar jeugdvoorzitter. ,,Tweederde van onze leden was nog niet eens geboren toen ik al voorzitter was.”
MINDER VERPLICHTINGEN ,,Ook omdat ik mijn zaak afgelopen jaar heb verkocht, wilde ik een zo leeg mogelijke agenda hebben”, steekt Bertus Hendriksen van wal. ,,Na al die jaren wilde ik minder verplichtingen hebben. Sommigen zeggen: ‘Heb je eindelijk tijd om iets leuks te doen.’ Zo zie ik dat zeker niet. Ik heb vijfendertig jaar iets leuks gedaan. Ik beschouwde het als een van de mooiste vrijwilligersfuncties binnen de club. Ik vind ook dat je het altijd moet doen, als je de mogelijkheid hebt wat voor een ander te betekenen. Stoppen op een beter moment kan ook niet: we beschikken over een prachtig sportcomplex en zijn net kampioen geworden met het eerste elftal.”
OPVOLGER ,,Een voorwaarde voor het stoppen, was ook dat er een goede opvolger was. Die is er in de persoon van Gerard van Voorst. Hij is nu jeugdvoorzitter. Ik hoef hem nauwelijks in te werken. Hij kent de club door en door. Gerard gaat het op zijn eigen manier doen. Dat gaat zeker goed komen. Het is ook belangrijk dat Gerard weer een goede vervanger krijgt. En dat wordt goed ingevuld door Ferdi Jonkers, met de hulp van Eric Lagerweij. Allemaal echte clubmensen.”
Als Hendriksen, wiens plafond als voetballer Otterlo 2 was, terugkijkt, komt een aantal zaken naar boven. ,,Ik heb als voorzitter ongeveer vijfentwintig medebestuursleden gehad. Altijd geweldige teams, die gemiddeld twaalf jaar bleven zitten. Ik ben begonnen in de derde klasse, en eindig ook in de derde klasse. Vier keer tot kampioen gepromoveerd, vier keer gedegradeerd. Wat dat betreft zijn we weinig opgeschoten.”
HOOGTEPUNT ,,Natuurlijk is het uiteindelijk realiseren van ons sportpark Kastanjebos een absoluut hoogtepunt. Henk Geert Blaak, Jan Randewijk en ik waren samen de voortrekkers, maar we zijn ook veel dank aan de gemeente Ede verschuldigd. Er zijn periodes geweest dat ik het niet meer zag zitten. Dat was ook de reden dat ik in 2008 wilde stoppen.”
,,Dieptepunten waren er ook. Het overlijden van onder meer Koen Veen, Dick van den Brandhof, Henk van Loenen, Gert Bosch en Berend Veenendaal. Dat heeft veel impact gehad op de club. Bestuursleden die weg gingen, dat vond ik ook doodzonde. Ook het tussentijds ontslaan van de trainers Pieterkees Bom, Arthur van Veldhuizen en Fred van Zutphen heeft zeer gedaan.”
TRAINER ,,Ik vond het altijd belangrijk dat de trainer bij de club Otterlo paste”, gaat Hendriksen verder. Hij was ook voorzitter en bestuurslid van de M.V.O (Middenstands Vereniging Otterlo), oprichter van O2 (Ondernemend Otterlo) en mede oprichter van de bekende skeelerronde. Met de trainers Hennie de Man, Johan Wegh, Adrie Hazeleger, Henry Kalk, Jan de Haan, Peter van Eck, Janco Heimgartner, Bart Schreuder, Jeroen Spies, Ronald Lieftink en Maarten Kerkhof zat dat over het algemeen wel goed. Ook het zelf opleiden van (jeugd)trainers bij de KNVB vinden we belangrijk bij Otterlo.”
SCHOUDERKLOPJES ,,Hoe minder regels, des te beter alles loopt. Dat was een van mijn uitgangspunten als voorzitter. In dat opzicht vind ik het verenigingshandboek belangrijk voor de club. Daardoor weet iedereen waar hij aan toe is. Ook probeerde ik schouderklopjes en knipoogjes uit te delen. Een kleine waardering vindt iedereen fijn. Ik wilde eerlijk en betrouwbaar zijn. Iedereen, tot een bepaalde grens, de vrijheid geven in het doen en laten. Voor de club Otterlo voelde ik me altijd wel verantwoordelijk. Dat zal tot de laatste dag zo blijven.”
,,Als voorzitter heb ik ooit één vergadering gemist vanwege vakantie. Daarbij moet ik zeggen dat als ik niet kon, de vergadering verplaatst werd. Van de 900 wedstrijden van het eerste elftal heb ik er maximaal tien gemist. Ik heb met veel spelers, trainers en bestuursleden in al de jaren een speciale band opgebouwd.”
Bertus Hendriksen gaat nog niet helemaal verloren voor de club Otterlo. ,,Als vertrouwenspersoon voor de vereniging blijven fungeren, lijkt me leuk. Ook wil ik bij het onderhoud van het clubgebouw betrokken blijven. En als er nog werk is wat vandaag niet hoeft, maar morgen ook kan, wil ik ook een handje helpen. Ik hoor wel van het bestuur wat ze willen. Het eerste elftal zal ik zeker ook op de voet blijven volgen.”
MOEILIJK ,,Ik weet zeker dat ik het ga missen. Maar tegelijkertijd weet ik ook dat ik het niet langer moet doen. Dit is een normaal proces in het leven. Ik schaam me ook niet om te zeggen dat ik het er heel moeilijk mee heb om te stoppen bij deze prachtige club, met het mooist denkbare complex. Ik zie Otterlo als mijn familie.”
Het officiële afscheid is donderdag 9 november. ,,Ik hoop dat het de drukst bezochte ledenvergadering ooit gaat worden. Dat zou ik dan als een enorme waardering zien”, besluit Bertus Hendriksen.