Harry deed ons de das om in deze midweekse wedstrijd. Toegegeven, wij hadden eigenlijk voor de rust al lang op een nulletje of 4 moeten staan maar dat gebeurde helaas niet. Duno bleek over een zeer goede keeper te beschikken en ook paal en lat stonden ons in de weg. Daarbij geteld een paar uitvallen die teruggefloten werden i.v.m. overigens onterecht buitenspel en zie daar het verloop van de 1e helft. En dan gaat een oude voetbalwet tellen; de tegenstander scoort wel en met name Harry. Harry was een vliegensvlug mannetje die moeilijk te stoppen was en alle 3 de doelpunten voor zijn rekening nam. Vincent scoorde nog wel één keer maar dat was onvoldoende voor een goeie uitslag. Het inbrengen van Ab zette absoluut geen zoden aan de dijk. Bij het betreden van het veld brak zijn brilletje dwars doormidden en dan kun je het eigenlijk wel vergeten. Zo paste hij de ballen bij de tegenstanders in de voeten en kon je eigenlijk wel zeggen dat er 12 tegen 10 gespeeld werd. Tel daarbij de partijdige grensrechter en je kunt spreken over 13 tegen 10. Een onmogelijke opgave en dus werden de punten mee naar Doorwerth genomen.